Jednym z popularnych języków programowania używanych do uczenia maszynowego jest Java. Java jest językiem obiektowym, który oferuje wiele zalet, takich jak przenośność, wydajność, bezpieczeństwo i bogaty ekosystem bibliotek i narzędzi. Java jest również łatwa w nauce i czytaniu, co ułatwia tworzenie i utrzymywanie kodu.
Przedstawię podstawowe pojęcia uczenia maszynowego i pokażę, jak zaimplementować proste algorytmy uczenia maszynowego w języku Java. Omówię również niektóre z dostępnych frameworków i bibliotek, które ułatwiają pracę z uczeniem maszynowym w Javie.
Podstawowe pojęcia uczenia maszynowego
Uczenie maszynowe można podzielić na trzy główne typy: uczenie nadzorowane, uczenie nienadzorowane i uczenie ze wzmocnieniem.
Uczenie nadzorowane polega na uczeniu się z zestawu danych, który zawiera zarówno wejścia, jak i oczekiwane wyjścia (etykiety). Celem uczenia nadzorowanego jest znalezienie funkcji, która mapuje wejścia na wyjścia w taki sposób, żeby dobrze generalizować na nowych danych. Przykładami uczenia nadzorowanego są regresja (przewidywanie wartości ciągłej) i klasyfikacja (przewidywanie kategorii).
Uczenie nienadzorowane polega na uczeniu się z zestawu danych, który zawiera tylko wejścia, bez etykiet. Celem uczenia nienadzorowanego jest znalezienie ukrytej struktury lub wzorców w danych. Przykładami uczenia nienadzorowanego są klasteryzacja (grupowanie podobnych obiektów) i redukcja wymiarowości (zmniejszanie liczby cech).
Uczenie ze wzmocnieniem polega na uczeniu się z interakcji z otoczeniem. Celem uczenia ze wzmocnieniem jest znalezienie optymalnej strategii działania (polityki), która maksymalizuje nagrodę (wartość) w długim okresie. Przykładami uczenia ze wzmocnieniem są gry (np. szachy, go) i robotyka (np. nawigacja, manipulacja).
Implementacja prostych algorytmów uczenia maszynowego w Javie
Aby zaimplementować proste algorytmy uczenia maszynowego w Javie, potrzebujemy dwóch rzeczy: danych i kodu.
Dane mogą być pobrane z różnych źródeł, takich jak pliki, bazy danych lub internet. Użyję przykładowego zbioru danych o irysach, który zawiera informacje o długości i szerokości płatków i działek kwiatów oraz ich gatunku (setosa, versicolor lub virginica). Zbiór danych można pobrać z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz